آثار آلبر کامو

آلبر کامو (Albert Camus)

 

آلبر کامو (Albert Camus) متولد ۷ نوامبر ۱۹۱۳ در الجزایر تحت استعمار فرانسه، نویسنده، فیلسوف و روزنامه‌نگار، برنده جایزه ادبی نوبل بود. پدرش «لوسین کامو» فرانسوی فقیری بود که در الجزیره کشاورزی می‌کرد و در آنجا با زن خدمتکاری که اهل اسپانیا بود ازدواج کرد و صاحب دو فرزند به نام‌های لوسین (هم‌نام پدر) و البر شد. سال ۱۹۱۴ در شروع جنگ جهانی اول. پدر کامو به جبهه اعزام شد و در حالیکه البر، ۱۴ ساله بود، در میدان جنگ کشته شد.
او در دانشگاه الجزیره تحصیل کرد و تا پیش از آنکه در سال ۱۹۳۰ گرفتار بیماری سل شود دروازه‌بان تیم فوتبال این دانشگاه بود. ۳ سال بعد از دریافت بزرگترین جایزه ادبی دنیا، البر کامو در ۴۷ سالگی، بر اثر تصادف رانندگی جان خود را از دست داد.
کامو در سال ۱۹۳۵ موفق شد مدرک لیسانس خود را دریافت کند. بعد از پایان تحصیلات، عمدهٔ فعالیت‌هایش را روزنامه‌نگاری تشکیل می‌داد. ازجمله روزنامه‌هایی که او از سال‌ ۱۹۳۸ تا ۱۹۴۰ در آنها مشغول ‌به‌کار بود عبارت‌اند از: آلژه ریپوبلیکن (Alger Républicain/ الجزیره جمهوری‌خواه)، ریواژ (Rivages/ ساحل‌ها) و لوسوار ریپوبلیکن (Le Soir républicain/ عصر جمهوری‌خواه).
دیگر آثار کامو
رمان‌ها: بیگانه – ۱۹۴۲ ،طاعون – ۱۹۴۷، سقوط – ۱۹۵۶ ، مرگ خوش – نوشته شده در سال‌های ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۷ و منتشر شده در سال ۱۹۷۱ ، آدم اول – کامو پیش از اتمام این اثر جان باخت و در سال ۱۹۹۵ این اثر نیمه‌تمام منتشر شد.
نمایشنامه‌ها: «کالیگولا»، «مرثیه‌ای برای راهبه»، «سوء تفاهم»، «حکومت نظامی»، «دادگستران» و «تسخیر شدگان»
آثار غیر داستانی: «پشت و رو»، «عیش»، « افسانه‌ی سیزیف»، «انسان طاغی»، «متافیزیک مسیحی» و «وقایع‌نامه‌ی الجزایر»

کتاب کالیگولا

کتاب کالیگولا (Caligula) نوشته‌ی آلبر کامو است. این نمایش نامه بر اساس زندگی کالیگولا، سومین امپراتور روم نوشته شده‌است که در ۲۱ سالگی بر تخت امپراتوری نشست و در سال ۴۱ میلادی کشته شد.
آلبر کامو برداشتی خاص خودش را از زندگی این امپراتور جوان داشته‌است. نمایش نشان می‌دهد که کالیگولا، امپراتور جوان رومی، با مرگ خواهرش، دروسیلا، که معشوقه‌اش نیز بود دچار پریشان‌احوالی می‌شود. در بیان حوادث از دیدگاه کامو، کالیگولا نهایتاً به‌طور عمد زمینه قتل خود را فراهم می‌کند.
کالیگولا به مسئله پوچی می‌پردازد، کامو سه‌گانه‌ای به نام پوچی دارد که شامل کتاب‌های: بیگانه، کالیگولا و اسطوره سیزیف می‌شود. در کتاب‌های بیگانه و کالیگولا، ما شاهد «تجربه احساس پوچی» به واسطه شخصیت‌های داستان هستیم. در حالی که در کتاب اسطوره سیزیف کامو نه به تجربه پوچی، بلکه به «مفهوم پوچی» می‌پردازد و به شکل یک پژوهش، موضوع پوچی را روشن می‌کند. بنابراین خواندن این سه کتاب در کنار هم به درک بهتر فلسفه آلبر کامو کمک می‌کند.

 

 

کتاب طاعون

«طاعون» (به فرانسوی: La Peste) عنوان رمانی روان‌شناختی با زمینهٔ هستی‌گرایانه (اگزیستانسیالیستی) است که توسط آلبر کامو، نوشته شده است.
رمان طاعون، درباره هجوم بیماری هولناک طاعون به شهر ناشناخته‌ای به نام اُران در الجزایر است. کاملا روشن است که این بیماری نمادین است و می تواند سمبل هرگونه وحشت و هراس بشری باشد. چون این اثر در دوران هجوم فاشیسم هیتلری به کشور فرانسه نوشته شده، بدون تردید یکی از این چهره‌های وحشت، فاشیسم است.
کامو در این رمان به بررسی حالات و روحیات افراد در زمان‌های مختلف این دوره پرداخته است. حس همدلی، وحشیگری، عذاب وجدان و…. در یک بلای همگانی. کامو در مورد این رمانش در نامه‌ای به رولان بارت می‌نویسد که در مقایسه با رمان «بیگانه»، «طاعون» بی گفت‌وگو است از سرکشی انفرادی به جهان اجتماعی؛ اجتماعی که باید در مبارزه‌هایش شرکت کرد. اگر از «بیگانه» تا «طاعون» راهی در راستای تحول باشد، این تحول در جهان همبستگی و مشارکت است.
کامو در ابتدای کتاب به توصیف شهر ساکت، بی‌سبزه و بی‌روحِ ارن می‌پردازد. مردمی که عشق ورزیدن را بلد نیستند و تنها به فکر کسب درآمد روزهایشان را سپری می‌کنند. به همه چیز عادت کرده‌اند و درگیر زندگی روتین‌وارِ خویش هستند.
این شهر رفته رفته از هجوم موش‌های طاعون زده پر می‌شود. و مردم را یک به یک بیمار می‌کند. سرایت طاعون از فردی به فرد دیگر به حدی سریع و راحت است که دروازه‌ی شهر را می‌بندند، بیماران را از خانواده‌هایشان دور و قرنطینه می‌کنند.
دکتر ریو یکی از پزشکان شهر است که به بیماران رسیدگی می‌کند و با همکارانش سعی در پیروز شدن بر طاعون با ساختن سرم و راهکارهای متفاوت دارد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کتاب سقوط

«سقوط» رمانی است فلسفی و از زبان ژان باتیست کلمانس ( یحیای تعمیددهنده) که وکیل بوده و اینک خود را «قاضی توبه‌کار» می‌خواند، روایت می‌شود. سقوط رمانی فلسفی با مضمون معصومیت، حبس معنوی، نیستی و حقیقت است.
نویسنده با ترسیم تصویری منقلب‌کننده و طعنه‌آمیز از انسان مدرن که در دوزخی خودساخته گرفتار آمده، روایتی از هبوط آدم از باغ عدن عرضه می‌دارد.
در یکی از میکده های آمستردام، مردی از خود و زندگی خود سخن می گوید و سقوط تدریجی خود را، مرحله به مرحله، شرح می دهد. ژان باتیست کلمانس، که روزگاری در پاریس وکیلی مبرز و موفق، و نمونۀ انسانی درستکار و گشاده دست و پاکباز بوده است، اینک بر این گذشته نگاهی هولناک می افکند و در پرتو ذهنی هشیار، دروغ و دورویی خود و دیگران را فاش می سازد: در این جهان و در این زمان هیچ کس نمی تواند خود را بیگناه بداند. تصویری که کلمانس از خود عرضه می کند ناگهان تصویر خود ما می شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کتاب افسانه سیزیف

کتاب افسانه سیزیف، (My The Sisyphe) مقاله‌ای فلسفی از آلبر کامو، فیلسوف فرانسوی معاصر است. سیزیف قهرمانی در اسطوره‌های یونانی است که به‌خاطر مخالفت با خدایان به مجازاتی مخوف محکوم می‌شود. او باید هر روز قطعه سنگ بزرگی را تا بلندی ببرد و هر وقت که به مقصد نزدیک می‌شود، سنگ می‌غلطد و دوباره به ابتدای مسیر برمی‌گردد.(این کار تا ابد ادامه دارد) افسانه سیزیف نمادی از پوچی و کار عبث است.
کامو در کتابش، سیزیف را تحسین می‌کند. تمسخر خدایان و اشتیاق سیزیف به زندگی، پاسخی به بیهودگی زندگی است. او بدون گریز از سرنوشتش با شجاعت با حقایق روبه‌رو می‌شود. سیزیف با وجود احساس خستگی و تنهایی ثابت می‌کند که از سنگ قوی‌تر است. سیزیف پاسخ پوچی را زیستن با آگاهی کامل نسبت به تلخی آن می‌دهد.
کامو با نفی خودکشی می‌گوید: «خرسندی و پوچی، هردو فرزندان یک مادر یعنی این جهان هستند. آن‌ها جدانشدنی هستند. این بدین معنا نیست که کشف پوچی، ضرورتا به خرسندی ختم خواهد شد، اما قدردانی از پوچی، باعث می شود که سستی و نااستوار بودن بشریت را قبول کنیم و نسبت به محدویت‌ها آگاه شویم و از همه مهم‌تر این حقیقت را بپذیریم که ما نمی‌توانیم آرزو کنیم که روزی ناممکن‌ها، ممکن شوند. این‌ها همگی نشانه‌های زنده بودن است.»

 

 

 

 

کتاب بیگانه

بیگانه (به فرانسوی: L’Étranger) به انگلیسی (The Stranger) رمانی است نوشته آلبر کامو. مضمون و چشم‌انداز آن اغلب به عنوان نمونه ای از فلسفه پوچ انگار و اگزیستانسیالیسم ذکر می‌شود.
رمان بیگانه از دو قسمت تشکیل شده است. در قسمت اول، قهرمان داستان در مراسم کفن و دفن مادرش بدون هیچ غم و اندوهی از این اتفاق نشان داده می‌شود و سپس شما در طول داستان با زندگی این فرد آشنا شده و متوجه می‌شوید که او به هیچ عنوان با اطرافیانش رابطه‌ی عاطفی برقرار نکرده و در بی‌تفاوتی کامل سیر می‌کند.
این شخصیت که نامش مرسو است از این روند زندگی خشنود بوده و رضایت دارد. اما این شیوه از زندگی و تأثیرش بر دیگران بعدها به ضررش تمام می‌شود و او را در موقعیت سختی گرفتار می‌سازد. چرا که وقایع بسیار ناخوشآیندی سبب می‌شود تا مرسو مرتکب جنایتی هولناک شود.
در ادامه داستان شما وارد قسمت دوم رمان شده که مربوط به محاکمه‌ی مرسو است. قسمتی که مرسو برای اولین بار ماحصل رفتارش با دیگران را می‌بیند. کامو در این کتاب تناقضی را برای خواننده ترسیم می‌کند که اگر در آن عمیق شویم متوجه می‌شویم که مرسو بی تفاوت نیست، بلکه تنها هدفش در زندگی این است که با حقایق روبه‌رو شود. او به شدت منطقی است و این منطق راه را برایش هموارتر کرده ‌است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دیگر آثار آلبر کامو