بلیك و موتان و شبكه مدیریت
رابرت روجرز بلیك ((Robert Blake)) در سال 1918 در بروكلین ماساچوست متولد شد. او یك نویسنده و مشاور پیشتاز بود كه رهبری جنبه انسانی كسب و كار را در اوایل دهه ی 1950متمایز كرد.
جین موتون (Jane Mouton) و بلیك به كمك هم شبكه وسیع مشاوره ای ایجاد كردند كه به دولت ها وصنایع و دانشگاه ها در 40 كشور دنیا برای تقریباً 4 دهه مشاوره داده است. برخی ازكتاب های دیگر بلیك و موتان عبارتند از: ”مدیریت تضاد درون گروهی در صنعت“، ”اعتلای شركت از طریق توسعه ی سازمان شبكه ای“، ” مدیریت مشهود“ و…
شبكه مدیریتی/ رهبری:
این شبكه مقایسه ای را بین سبك های مدیریتی بر اساس دو بعد اصلی فراهم آورده است:
1. توجه به تولید: تاكیدی كه مدیر بر انجام وظایف و كسب سطح بالای تولید، نتایج و سود دارد. این بعد در محور افقی شبكه قرار دارد.
2. توجه به افراد: تاكیدی كه مدیر به زیردستان و همكارانش به عنوان افرادف نیازها و انتظاراتشان دارد. این بعد در محور عمودی شبكه قرار دارد.
انواع سبك های مدیران:
1. مدیر بی خاصیت (1-1): نسبت به زیردستانشان مایل به بی توجهی هستند و معتقد به حداقل تحرك از موقعیت فعلی می باشند. آن ها اعتقاد دارند:“ توجه خیلی زیاد به تولید موجب مشكلاتی برای كاركنان و توجه زیاد به نیازهای كاركنان موجب مسائلی برای تولید می شود “.
2. مدیر مقتدرانه (كارمدار)،(1-9): اینان مستبد هستند و بر سیستم متمركز و استفاده از اقتدار تاكید دارند. كاركنان به عنوان ابزار تولید نگریسته می شوند و انگیزش مبتنی بر رقابت بین كاركنان به منظور انجام كار صورت می گیرد. آنها كنترل سخت و یكطرفه را به منظور انجام كاراتر وظایف، اعمال می كنند و خلاقیت و روابط انسانی را غیر ضروری می دانند.
3. مدیر باشگاهی(9-1): اینان معتقدند كه كاركنان راضی آنچه را كه از آنها خواسته می شود انجام می دهند و سطوح قابل قبولی از خروجی را به دست می آورند. تولید در اولویت دوم این مدیران قرار دارد. اگرچه نوآوری ممكن است تشویق شود اما آن ها تمایل دارند ایده های خوبی را كه منجر به مشكلاتی بین كاركنان می شود رد كنند.
4. مدیر میانی(5-5): مدیران با این سبك با دیدگاه هر كسی به بارخود، به كار خود ”یا“ هر كسی و كار خویش، هر دلی و یار خویش تمایل به اجتناب از بحث های واقعی دارند. این سبك همچون پاندولی آویزان است كه بین توجه به تولید و توجه به افرادف در نوسان است. تحت فشار این سبك تبدیل به مدیریت كارمدار(1-9) می شود.
5. مدیر تیمی(9-9): معتقدند به انسجام نیازهای كار و توجه به افراد هستند. مدیران مشكلاتشان را با كاركنان در میان می گذارند و ایده هایشان را می پرستند و به انها آزادی عمل می دهند. مشكلات در روابط كاری توسط دخالت مستقیم كاركنان رفع می شود.
