چارلز بابیج – صرفه جویی های تخصص گرایی
چارلز بابیج (Charles Babbage) در 24 دسامبر سال 1792 در حومه لندن به دنیا آمد. پدرش یک بانکدار ثروتمند انگلیسی بود و در سدسازی نیز اشتغال داشت. چارلز بابیج قسمت عمده ای از عمرش را بیمار بود و فردی بدخلق و بی حوصله شده بود. او با وجود بیماری، علاقه مند به آگاهی و دانستن بود و نهایتا برای مطالعه ریاضیات راهی کمبریج شد.
بابیج در طول سالها فعالیت علمی در کمبریج در سال 1820 به اتفاق همکارانش موفق به راه اندازی انجمن اخترشناسی شد و در سال 1828 به درجه استادی در رشته ریاضیات دانشگاه کمبریج نائل گشت و برای هفت سال در این سمت فعالیت کرد توانایی ها و استعداد های او در ریاضی به وی کمک کرد ماشین حساب مشهورش را اختراع کند که پیشروی کامپیوترهای دیجیتالی امروزی شد. بابیج علاوه بر کتاب ”اقتصاد ماشین آلات و تولید کنندگان“ بیش از 80 کتاب و جزوه تالیف کرده است که بیشتر آنها راجع به علوم و موضوعات فنی می باشند. سرانجام بابیج در 18 اکتبر سال 1871 در لندن چشم از جهان فروبست.
تخصص گرایی
بابیج قلمرو وسیعی از موضوعات را در کتاب ”اقتصاد ماشین آلات و تولیدکنندگان“ مورد بحث و بررسی قرار داده که در یکی از فصل های این کتاب به اهمیت ابزارها، مکان کارخانه و واحدها و استفاده از ماشین های حساب پرداخته است.
یکی از ویژگی های ارائه شده توسط بابیج، تقسیم فیزیکی و فکری کار است. بابیج در این مورد از خود سوال می کند که اگر تخصص گرایی برای کارگران کارخانه به خوبی جواب می دهد. چرا این کار را برای ریاضیدانان انجام ندهیم؟
به اعتقاد بابیج تخصص گرایی، همچنین نوآوری ناشی از تقسیم کار را ترغیب می کند. بابیج نیز همانند اسمیت معتقد است: متخصصی که در یک کار خبره می شود، به احتمال بیشتر می تواند مخترع یا مبتکر ابزار یا فرایندهایی برای بهبود کارش شود. نهایتا تخصص گرایی موجب سازگاری دقیق تر افراد با وظایفشان می شود.
بابیج معتقد بود: با تجارت باید طبق اصول علمی رفتار نمود. او معتقد بود: منطق گرایی نه تنها در سطح کلان اقتصادی بلکه در سطح تجارت خرد نیز باعث نظم و کامیابی می شود.
بعد از فوت بابیج کارهای او خصوصا در مورد ماشین حساب تا سال های 1940 مورد توجه کمی قرار گرفت تا اینکه دانشمند دیگر انگلیسی به نام آلن تورینگ که به اتفاق همکارانش بر روی پروژه رمز گشایی کامپیوترها در طول جنگ جهانی دوم کار می کردند، به کار قابل توجه بابیج در مورد اختراع کامپیوتر قابل برنامه نویسی پی بردند. نیمه دوم قرن بیستم نقطه عطفی در توجه به کارهای بابیج بود و در این ایام از او به عنوان پدر کامپیوتر یاد کردند.
