کتاب تئوری بنیادی موسیقی اثر پرویز منصوری

کتاب تئوری بنیادی موسیقی اثر پرویز منصوری ابزاری است برای آموزش تئوری بنیادی موسیقی، که هنرجویان ودوستداران موسیقی را با مبانی دانش امروزی موسیقی آشنا کند. بنای نگارش این کتاب بر این پایه نهاده شده است که همه، از استاد موسیقی گرفته تا خواننده ای که کمترین دانشی از موسیقی ندارد بتوانند از آن بهره مند شوند.

نویسنده کوشیده است تا آنجا که میسر است خواننده این کتاب را از مراجعه به استاد بی نیاز سازد به عبارت دیگر این کتاب نوعی خودآموز است. برای رسیدن به این هدف در نگارش این کتاب قواعدی رعایت شده است که اهم آنها از این قرارند:

(۱) در توضیح و تشریح هر نکته تئوريك تا آنجا که امکان داشته اشاره ای به سیر تحول آن نکته اضافه شده است.

(۲) در میان فصلهای نخستین و نیز در پایان همۀ فصلها پرسش ها و تمرین هایی آورده شده است چنان که خواننده ناگزیر است در نوشتن پاسخ آنها نه از حافظه بلکه از اندیشهٔ خود یاری بگیرد.

(۳) فصل های دوازده گانه کتاب را به سه بخش می توان تقسیم کرد فصلهای یکم تا ششم را می توان «بخش نخست» نامید که هر هنرجویی با به پایان بردن آن کمابیش با همۀ مطالب نظری که استادان مدارس و آموزشگاه های موسیقی در این سرزمین تدریس می کنند البته به جز میزانهای لنگ و یکی دو مطلب دیگر آشنا خواهد شد. (بخش دوم) فصل های هشتم تا دهم حاوی مطالبی است که هرگاه هنر جو قصد آگاهی از مطالب عالی تری را داشته باشد می تواند از آنها سود ببرد. از سوی دیگر با فراگرفتن مطالب این فصلها آگاهی خواننده از محتوای فصل های نخستین گسترده تر و ژرف تر خواهد شد. به هر حال محتوای این فصل ها را نیز گرچه استادان کمتر به آنها میپردازند باید در قلمر و تئوری بنیادی موسیقی به شمار آورد. آخر این فصلهای یازدهم و دوازدهم (بخش سوم) مطالبی به صورت مقدمه ای بر علم هماهنگی (هارمونی) آمده .است هدف فصل دوازدهم نشان دادن این مطلب است که «هارمونی» چگونه چیزی است و در آن چگونه باید کار و تمرین کرد.

(۴) در این کتاب تشریح مطالب به نحوی است که لازم نیست خواننده آنها را طوطی وار ازبر کند. همه چیز را باید به یاری اندیشه و محاسبه و بررسی چند جانبه فرا گرفت. از سوی دیگر، طبیعی است که هنرجو ممکن است در جایی نکته ای از فصل های گذشته را فراموش کرده باشد؛ به این دلیل کتاب گاهی خواننده را به جای مشخصی در یکی از فصل های گذشته که مطلب مورد بحث شکافته شده است باز می گرداند یا در فصل های نخستین او را به جای دیگری در فصلهای بعدی راهنمایی می کند.
چاپ این کتاب با استقبال بی سابقه خوانندگان چه در ایران و چه در میان ایرانیان ساکن کشورهای دیگر روبه رو شد و تا پیش از درگذشت نویسنده‌اش، به چاپ چهلم و تا سال ۱۴۰۰ به هشتادمین چاپ خود رسیده است.


👉امتیاز بده.