منوچهر نیستانی و آثار منوچهر نیستانی
منوچهر نیستانی در ۴ مردادماه سال ۱۳۱۵ خورشیدی در کرمان متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را در زادگاهش به‌پایان رسانید. تحصیلات متوسطه را در دبیرستان دارالفنون تهران پشت سر گذاشت سپس در سال ۱۳۳۴ خورشیدی به دانشسرای عالی تهران راه یافت و در رشته زبان و ادبیات فارسی فارغ‌التحصیل گردید. از سال ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در دبیرستان‌های شاهرود به تدریس ادبیات فارسی پرداخت سپس به تهران منتقل شد و در سال ۱۳۵۷ بازنشسته شد.
او در قالب‌های گوناگون غزل، شعر نو و شعر بی‌وزن اشعار قابل توجه سروده‌است. شعر نیستانی شعری است اندوهگین، آمیخته به طنزی تلخ که با زبانی ساده و بی‌پیرایه از جهان پیرامون خویش سخن می‌گوید.کتاب مجموعه اشعار منوچهر نیستانی شامل تمامی اشعار این شاعر می باشد که شاید بتوان به آن دیوان نیستانی نیز گفت.
نخستین شعرهای این شاعر در روزنامه‌های بیداری و هفت واد و اندیشه کرمان به چاپ رسید و اولین دفتر شعرش با نام «جوانه ها» در سال ۱۳۳۳ نیز در کرمان منتشر شد. مجموعه شعر بعدی نیستانی در سال ۱۳۳۷ با عنوان «خراب» در تهران چاپ شد.
نیستانی مدتی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مشغول به کار شد و اشعار و ترانه‌هایی برای کودکان سرود. سومین دفتر شعر نیستانی با نام «دیروز، خط فاصله» به سال ۱۳۵۰ منتشر شد. و برگزیده اشعاری از او با نام «دو با مانع» در سال ۱۳۶۹ چاپ شد.
آثار چاپ نشده او «یادداشت هایی بر کناره کتاب» که گردشی در دیوان های شعر، از جمله « دیوان نظامی» و «مقدمه ای بر متون کهن فارسی»است.
منوچهر نیستانی در صبح پنج شنبه ۲۹ اسفندماه ۱۳۶۰ زندگی را وداع گفت. دلیل مرگ او سکته قلبی است.
…آن چه از یاران شنیدم آن چه در باران گذشت…
آن چه در باران ده آن روز بر یاران گذشت…
های های مستها پیچید در بن بستها
طرح یک تابوت در رویای بیماران گذشت…
کوهها را.در خیال پاک.تامرز غروب
سیلی از آوای اندوه عزاداران گذشت
کاروان دختران شرمگین روستا
لاله بر کف در مهی از بهت بسیاران گذشت
در ته تاریک کوچه یک در یچه بسته شد
انتظار بی سرانجام بد انگاران گذشت…
جای پایی ماند و زخمی سبزه زارانرا به تن
جمعه ی جانانه گلگشت عیاران گذشت
تا به گورستان رسد_دیدار اهل خاک را
ماهتاب پیرلنگان از علفزاران گذشت…
